به گزارش مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، دکتر افسانه محمدزاده جراح و متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری، افزود: گاهی زوج‌های جوان پس از دو یا سه ماه تلاش و نتیجه نگرفتن، دچار استرس می‌شوند و می‌ترسند که دچار ناباروری شده باشند، در حالی که تا یک سال تلاش برای بارداری کاملاً طبیعی است.

محمدزاده گفت: اگر سن زن بیش از ۳۵ سال باشد، این مهلت به ۶ ماه کاهش پیدا می‌کند. زیرا سن عامل مهمی در قدرت باروری زنان است‌. به‌طور طبیعی از سن ۳۵ سالگی قدرت باروری زنان شروع به کاهش می‌کند، از ۳۸ سالگی تا ۴۰ سالگی روند کاهش توان باروری شتاب می‌گیرد و پس از ۴۳ سالگی شانس بارداری، به‌ویژه در زنانی که سابقه بارداری ندارند، بسیار کم می‌شود.

وی ادامه داد: گروه دیگری که نباید یک سال صبر کنند، زنانی هستند که سیکل‌ های قاعدگی‌ آنها نامنظم و دیر است یا مجبورند برای پریود شدن دارو بخورند. همچنین، زنانی که سابقه جراحی در ناحیه لگن مانند جراحی اندومتریوز، کیست تخمدان، آپاندیس و چسبندگی دارند، باید زودتر برای درمان ناباروری مراجعه کنند.

این فلوشیپ ناباروری با اشاره به باور نادرست مقصر دانستن زنان در مسئله ناباروری گفت: متأسفانه از گذشته یک باور نادرست در بین مردم وجود داشته و هنوز هم در مواردی وجود دارد که زنان متهم و مقصر ناباروری‌ است. در حالی که سهم علل زنانه و مردانه در ناباروری برابر است‌. بنابراین، این آگاهی باید در جامعه ایجاد شود که ناباروری یک مسئله زنانه نیست و زن و شوهر باید با هم برای درمان ناباروری مراجعه کند تا شرایط هر دو بررسی شود و در کنار یکدیگر با همدلی و همراهی مسیر درمان ناباروری را طی کنند.

محمدزاده، اندومتریوز را یکی از علل ناباروری زنان دانست و گفت: اندومتریوز، یعنی رشد سلول‌های جدار داخلی رحم (اندومتر) در نقاط دیگر بدن، از جمله علل ناباروری زنان است. اندومتریوز بیماری است که پیشرفت می‌کند و شدت می‌گیرد و ممکن است نقاط مختلفی از بدن، به‌ویژه شکم و لگن را درگیر کند و حتی پس از جراحی نیز احتمال عود آن وجود دارد.

این فلوشیپ ناباروری، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را به‌عنوان یکی دیگر از علل شایع ناباروری زنان بیان کرد و توضیح داد: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) که در اصطلاح عامیانه به آن تنبلی تخمدان گفته می‌شود، با مجموعه‌ای از نشانه‌ها بروز می‌کند.

برای تشخیص سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، سونوگرافی و تست هورمونی روز دوم یا سوم قاعدگی (ارزیابی هورمون‌های FSH، LH، AMH) درخواست می‌شود. برای مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک باید سطح هورمون‌های مردانه، هورمون‌های تیروئیدی و پرولاکتین ارزیابی شود. همچنین، به‌ویژه در مبتلایانی که دچار چاقی هستند، باید سطح قند خون و تحمل گلوکز ارزیابی شود، زیرا این دسته از زنان در معرض خطر دیابت و مقاومت به انسولین هستند. سلامت عمومی آنها و شاخص‌هایی مثل فشار خون و چربی خون باید ارزیابی شود.

محمدزاده اصلاح سبک زندگی و کاهش وزن را نخستین گام در درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک دانست و گفت: آن دسته از مبتلایان که اضافه وزن دارند، باید وزن کم کنند. البته، کاهش وزن آسان نیست، اما اگر زنان اراده کنند و حتی ۵ تا ۷ کیلو هم وزن خود را کم کنند، پاسخ به درمان در آنها بهبود می‌یابد.

مدیر گروه زنان کلینیک ناباروری ابن‌سینا درباره درمان دارویی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک توضیح داد: ما با تجویز داروهای خوراکی و تزریقی، مانند کلومیفن و متروزول، تلاش می‌کنیم تخمدان‌ها را تحریک به فعالیت بیشتر کنیم تا بتوانند تخمک بالغ تولید کنند.

وی افزود: همچنین، مصرف متفورمین یا گلوکوفاژ برای کاهش قند خون، کاهش اشتها و وزن و کاهش مقاومت به انسولین می‌تواند مفید باشد. البته، مصرف این داروها حداقل ۸ تا ۱۲ هفته باید ادامه داشته باشد تا اثرگذار باشد. در کل مبتلایان به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک باید چه در زمینه تلاش برای کاهش وزن و اصلاح سبک زندگی و چه در مصرف داروها صبور باشند و زود خسته و ناامید نشوند.

محمدزاده در ادامه به تشریح روش اهدای تخمک پرداخت و توضیح داد: در مواردی که زن تخمک بالغ و مناسب ندارد، استفاده از تخمک اهدایی پیشنهاد می‌شود. در این روش، از تخمک خانم‌های زیر ۳۰ سال که تخمک‌گذاری‌ منظم و ذخیره تخمدانی خوبی دارند و ارزیابی‌های آنها سالم بوده است، استفاده می‌شود.

وی ادامه داد: زنانی که سن‌شان بالاست، به‌ویژه بیش از ۴۲ سال کامل، زنان مبتلا به نارسایی زودرس تخمدان، یعنی خانم‌هایی که AMH پایین و FSH و LH بالا دارند و تخمدان آنها توانایی تولید تخمک ندارد، خانم‌هایی که تخمدان‌هایشان به دلایلی مثل سابقه شیمی‌درمانی، اندومتریوز یا جراحی در ناحیه لگن دچار آسیب شده و آنهایی که خطر انتقال بیماری ژنتیکی به جنین‌شان وجود دارد، نامزدهای دریافت تخمک اهدایی هستند.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا تأکید کرد: زن‌هایی که در سنین باروری قرار دارند باید از روش‌های حفظ باروری، یعنی فریز تخمک و اسپرم آگاه باشند. فریز تخمک یا جنین قبل از شروع شیمی‌درمانی یا قبل از جراحی‌هایی که توان باروری را کاهش می‌دهد، روشی کارآمد برای حفظ و ذخیره‌سازی توان باروری است که در مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا نیز انجام می‌شود. همچنین، خانم‌هایی که ممکن است دیر ازدواج کنند یا دیر بچه‌دار شوند، می‌توانند تخمک یا جنین‌های خود را فریز کنند تا شانس بچه‌دار شدن با تخمک خود را از دست ندهند.

محمدزاده در ادامه به روش رحم جایگزین به‌عنوان یکی از درمان‌های جایگزین ناباروری اشاره کرد و گفت: در برخی موارد خانم تخمک بالغ و مناسب برای باروری دارد، اما به دلایلی یا فاقد رحم است یا رحم او توانایی پذیرش و حمل جنین در دوره بارداری را ندارد. در این روش جنین این زوج در آزمایشگاه تشکیل می‌شود و به رحم خانمی که شرایط لازم برای بارداری را دارد، منتقل می‌شود تا دوران بارداری را طی کند و فرزند آنها را به دنیا بیاورد. خانم‌هایی که به‌طور مادرزادی فاقد رحم‌اند، خانم‌های که میوم‌های متعدد در داخل رحم دارند، خانم‌های که دچار چسبندگی در رحم هستند، خانم‌های که هیستروکتومی یا عمل برداشتن رحم را انجام داده‌اند و خانم‌هایی که دچار بیماری‌های زمینه‌ای مثل بیماری قلبی یا بیماری کلیوی پیشرفته‌اند و بارداری برای خود یا جنین آنها خطرناک است، نامزدهای روش رحم جایگزین هستند.

این جراح و متخصص زنان و زایمان درباره سقط مکرر توضیح داد: به از دست رفتن جنین پیش از هفته بیستم، سقط جنین گفته می‌شود و اگر بیش از دو بار پیاپی تکرار شود، سقط مکرر نامیده می‌شود. علل مختلفی ممکن است باعث سقط مکرر شوند، از جمله اختلالات کروموزومی تخمک و اسپرم، اختلالات ایمونولوژیک، ترومبوفیلی یا سندرم آنتی‌فسفولیپید، ناهنجاری‌های رحم، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و یا کم‌کاری تیروئید. بنابراین درمان سقط مکرر نیازمند مشارکت متخصصان رشته‌های مختلف، مانند زنان، اورولوژی، داخلی، ایمونولوژی و ژنتیک است و به همین دلیل کلینیک سقط مکرر در مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا راه‌اندازی شده است و آمار موفقیت این کلینیک در تشخیص و درمان سقط مکرر بسیار درخشان است.